در جریان سفر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی به استان خوزستان جهت نظارت و رسیدگی میدانی به امور مردم و مشکلاتشان حواشی زیادی به وجود آمد؛ از نیت خوانی های نامنصفانه تا تشویق و تحسین از افراد مختلف.
اما در واقعیت چندین سال است که رسیدگی و نظارت میدانی جای خودش را به پشت میز نشینی و رسیدگی تلفنی داده است. متاسفانه برخی دولت ها و حامیانشان با پوپولیستی خواندن بازدید میدانی از مشکلات و چالش های مردم، وضع امروز را رقم زده اند.
مشکلاتی که در کشور ایجاد شده و شرایط را بر مردم صبور ایران سخت کرده، قطعا حل شدنی است به شرط آن که مسئولین کشور از دفاترشان بیرون بیایند و فقط تهران را نبینند؛ مدیریتی که از خوی اشرافی ناشی می شود ضرورت حضور بین مردم را درک نخواهد کرد و اگر روزی هم در بین مردم حضور یابند با کفش بر زندگی مردم پا می گذارند!
بعد از گذشت ۳۱ سال از جنگ تحمیلی هنوز وضع مردم شریف خوزستان در بدترین شکل ممکن است و به هیچ عنوان در شان این عزیزان که در دفاع مقدس از جان و مال و خانواده خود گذشتند و از کشور دفاع کردند، نیست؛ متاسفانه در استان های دیگر کشور هم از این قبیل مشکلات وجود دارد و مردم فشار سختی را تحمل می کنند و هم چنان مسئولین کشور در دفاترشان نشسته و تلفنی دستور مساعدت می دهند.
به فرموده مقام معظم رهبری زمان آن فرارسیده که مدیریت پیر و خسته جای خود را به مدیران جوان و باانگیزه بدهند، البته کار بسیار سختی است. چرخه مدیریت و نفوذ بسیار مدیران کار سختی را برای جوانان ایجاد کرده است.
در این ۷ سال که دولت تدبیر و امید بر مسند ریاست بود مردم به عینه مشاهده کردند که مدیریت دفترنشین، تلفنی و لاکچری می تواند چه فجایعی را در کشور رقم بزند و اوضاع را روز به روز بر مردم سخت تر کند؛ قطعاً فاصله گذاری مسئولین از مردم و عدم اعتقاد به مدیریت میدانی و جهادی تحمل بسیاری از مشکلات را برای مردم سخت تر می کند.
مردم خسته از وعده های پوچ و شعارهای بی عمل، امید بر نمایندگان مجلس شورای اسلامی در دوره یازدهم بستند که طبق فرمایش رهبری معظم انقلاب که فرمودند: «تحقق امور زیربنایی و ساختاری نیازمند مدیریت شجاعانه، امیدوارانه، جهادی، همراه با اشراف میدانی بر مشکلات، عدم انفعال در برابر دشمن و شرطی نکردن اقتصاد به مسائل خارج از اختیار خودمان است».
همانطور که رهبر بزرگوار انقلاب هم تاکید دارند حل مشکلات با مدیرانی شجاع، جهادی و با اشراف میدانی بر مشکلات میسر است.
مدیران خسته و بی انگیزه و ناتوان که به هیچ عنوان بنای حمایت از جوانان را ندارند و جایگاه خود را با ورود آنان متزلزل می بینند باید از دور مدیریت کشور خارج شوند تا پویایی و نشاط مجدداً به چرخه مدیریتی کشور بازگردد.
در پایان مردم بزرگوار ایران اسلامی تجربه این سالیان را بخاطر بسپارند و در بزنگاه های مهم کشور مانند انتخابات افرادی را برگزینند که به جای مدیریت تلفنی و تهران نشینی، جهادی عمل کنند و بر مشکلات مردم به صورت میدانی اشراف حاصل کنند تا اتفاقات تلخ این چند سال که با مدیریت ضعیف و خسته همراه بود مجدداً تکرار نشود.
